ευμετάμελος

εὐμετάμελος, -ον (Μ) (Α εὐμεταμέλητος, -ον)

αυτός που μεταμελείται, που μετανοεί εύκολα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + μετα-μέλομαι «μετανιώνω»].